Nie widziałam tym razem Ogiera z batutą, w dodatku rżącego, czyli dyrygenta wsławionego trwaniem przy pulpicie mimo nawałnicy krytyki mediów, publicznej, a zwłaszcza pomimo gniewu rozognionych Koników orkiestry i pozostałych członków naszej poznańskiej Stajni Wielkomuzycznej. Za to Jego nazwisko, czyli dyrygenta, dyrektora − bohatera mojego pierwszego felietonu filharmonicznego, widniało na wielkiej zacności zaproszeniu na koncert − z miejscem dla mnie w II rzędzie! Co zatem dzisiaj straszyło w Poznańskiej Filharmonii?
Na pewno nic wspólnego ze straszeniem nie miał Koncert skrzypcowy C-dur Maurycego Moszkowskiego z wirtuozeryjną lekkością spływający ze skrzypiec samej znakomitości polskiej liry − Krzysztofa Jakowicza. I że było to prawykonanie tego utworu czy że swoim wyborem placówki na to wydarzenie artysta wyróżnił Poznań i już nawet bezpośrednią a sympatyczną mową zauroczył publiczność.
Ani że swoimi trzema bisami pokonał twórców wybranych dzieł, poczynając od Niccolo Paganiniego, z którym podjął arcypolemikę w Kaprysie nr 15. Nie mogło wywołać negatywnego wrażenia, że na pierwszy bis wybrał on Andante z tego koncertu − bo w istocie to najbardziej plastyczna część pejzażu lirycznego tego utworu, odsłaniająca naturę i klimat emocjonalny dojrzałej refleksji muzycznej.
Podobnie nie miał mocy straszenia drugi bis tego artysty − także Kaprys, tyle że Grażyny Bacewicz, mający nie tylko w nazwie nasze polskie dusze za zakładników, lecz także swojsko nam brzmiącymi liniami melodycznymi malujący otwarte wielobarwne przestrzenie polskiego krajobrazu.
I rzecz jasna daleki był od tak niskich intencji, by straszyć − wytworny gest Krzysztofa Jakowicza wręczenia otrzymanego bukietu kwiatów wiolonczelistce czy taniec jego stóp, które ku zadziwieniu rytmicznie unosił ponad deski sceny, nie ustając jednak w brawurowym smaganiu i gładzeniu strun skrzypiec smyczkiem.
Niemożliwe też, by budziła popłoch filharmonijna orkiestra, bo zagrała z kunsztem, a urody muzycznej jej Koników i przedstawicielek płci nadobnej pozazdrościć mogłaby niejedna stajnia muzyczna.
Źródłem nawet choćby niepokoju nie mogła być w żadnym razie część Symfonii fantastycznej op. 14 Hectora Berlioza: Droga na miejsce stracenia i Sabat czarownic czy co najwyżej przytłaczająca ponurością Droga, która usposabiała jedynie do wytężenia wyobraźni na wizję kompozytora. Podobnie w Sabacie nie mającym wprawdzie takiej finezji, jak Noc na Łysej Górze Modesta Musorgskiego, trudno byłoby odczytać zarzewie prostackich emocji.
Absolutnie nie mógłby być ich źródłem Tomasz Bugaj, dyrygent tego koncertu, gość wielu europejskich orkiestr, który zagościł w Poznaniu i poprowadził poznańskich filharmoników do kolejnego koncertowego sukcesu, rozpłomieniając publiczność do ognistych braw. A że na dodatek wyściskał dłonie wszystkich muzyków z pierwszych szeregów filharmonijnej orkiestry, a muzyków instrumentów dętych i perkusyjnych poprosił o powstanie z miejsc, aby im wyrazić swoje uznanie głębokim ukłonem, niemożliwe by było mu przypisać cokolwiek innego niż wzniecanie niesamowicie przyjaznych każdej wrażliwej duszy − dobrych fluidów wszędzie tam, gdzie przebywa…
A zatem co dzisiaj straszyło w filharmonii?
− Pustka, proszę Państwa!
Bo to ona − ignorantka i arogantka rozsiadła się na widowni w tylu wygodnych fotelach. Pustka aż wstyd− na takim koncercie!
Stefania Pruszyńska
— Stefania Pruszyńska
(Stefania Pruszyńska oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka. Redaktor naczelna, wydawca, autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl (od 2006 r.)
Autorka publikacji różnych gatunków (eseje, recenzje, felietony, reportaże, wywiady, fotoreportaże), utworów literackich (poetyckich i prozy poetyckiej, opowiadań, utworów satyrycznych, grotesek, aforyzmów) oraz artystycznych sztuki plastycznej.
Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej literackiej, a w plastycznej mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia w obrazach o indywidualnym, rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PUBLIKACJE RÓŻNOGATUNKOWE (co najmniej 2 tys.): publicystyka, eseje, felietony, wywiady, recenzje, reportaże, fotoreportaże, utwory artystyczne: literackie i sztuki plastycznej – zarówno w Gazecie IMPRESJee.pl (od 2006 r.), własnych autorskich witrynach artystycznych (Poezja, Stefania Pruszyńska, ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska w latach: 2007-2019), własnym zbiorze poezji „Szepty dalekobieżne” (San Francisco ), jak i w wielu czasopismach ogólnopolskich i regionalnych (również w cyklicznych wydawnictwach: rocznikach) – kulturalnych, literackich, muzycznych, książkach innych autorów, antologiach poetyckich (np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej), antologiach poezji współczesnej i antologiach poetyckich dwujęzycznych (np. w latach 2017-2023: Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej, wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”), charytatywnych i tematycznych. NAJNOWSZE PUBLIKACJE (oprócz zamieszczanych na bieżąco w Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl) w: kwartalniku literackim „Protokół Kulturalny” (nr 84/2023), antologii poświęconej pamięci Poznańskiego Czerwca 1956 (wyd. Posnania, Poznań, czerwiec 2023) oraz antologii VII Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej „Jesienny dotyk poezji” (wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, październik 2023). Także publikowała i publikuje w witrynach macierzystych środowisk dziennikarskich i literackich.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PREZENTACJE UTWORÓW ARTYSTYCZNYCH. ⇒⇒⇒⇒Poetyckie na: spotkaniach autorskich, festiwalach kulturalnych, jako gość poetycki koncertów, specjalnych spotkań okolicznościowych i różnych społeczności, zaprzyjaźnionych twórców, wieczorach Klubu Literackiego, w kolejnych edycjach Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej WO ZLP oraz kaliskich „Aforystykonów” WO ZLP (w Poznaniu m.in.: w klubie ZAK, PoemaCafe, Pałacu Działyńskich, Domu Romskim, Domu Bretanii, siedzibie PO ZLP na os. Powstańców Warszawy w 2015 r., na Wydziale Dziennikarstwa UAM w kampusie na Morasku, Auli UAM w 2017 r., Collegium Minus UAM, siedzibie KL „Dabrówka” na Piątkowie, w Dwujęzycznym Liceum im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego; poza Poznaniem – w: Kaliszu, Nieszawie, Ludwikowie, Międzyzdrojach, a poza Polską – na greckiej Krecie w Rethymno i Adelianos Kampos w 2010 r).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z 35-letnim doświadczeniem zawodowym z pracy dziennikarskiej i redaktorskiej, a także artystycznej w redakcjach i wydawnictwach (od 1989). Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), własnej Agencji „Promotion” (1993), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000).
⇒⇒⇒⇒⇒ Od 2006 r. redaktor naczelna, niezależna wydawczyni, redaktor-autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee, obecnie pod nazwą IMPRESJee.pl, o profilu kulturalnym.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z DOŚWIADCZENIEM WIELOASPEKTOWEJ WSPÓŁPRACY (dziennikarskiej, autorskiej artystycznej, redaktorskiej) z wieloma czasopismami, w tym polonijnymi (w latach 1992-2010: dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn) oraz licznymi ogólnopolskimi i regionalnymi czasopismami kulturalnymi, literackimi (od wielu lat z „Protokołem Kulturalnym”) oraz wydawnictwami-wydawcami książek literackich i antologii poezji.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ TAKŻE REDAKTOR PROWADZĄCA I REDAKTOR-KOREKTOR (z wieloletnim doświadczeniem): czasopism (miesięczników i tygodników), monografii, albumów artystycznych i historycznych, książek poetyckich i prozy, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych i in.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAGRODY: w ogólnopolskim konkursie Miesięcznika Kulturalnego „Arkusz” Poznań-Warszawa-Kraków-Wrocław, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996), oraz laur „Dziennikarskie Koziołki 2017” w Ogólnopolskim Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP – dla swojej redakcji IMPRESJee.pl za wieloaspektowe realizacje.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza (UAM) oraz Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (AE).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Ideowiec - miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka idei dialogu kultur i jej rozwoju.
