Tajlandia (do 1949 r. Syjam), wielkością porównywalna do terytorium Francji, wraz z tysiącem wysp zachwyca malowniczością, lecz też zadziwia kontrastami. Kraj ten jest monarchią konstytucyjną. Tajowie czczą i szanują swego króla, którego Konstytucja z 2017 roku ustanowiła głową państwa. Obecnie od 1 grudnia 2016 roku królem Tajlandii jest Rama X – Maha Vajiralongkorn. Wszystko, co wiąże się z jego postacią, jest uznawane za obiekt należnego szacunku.
Ten kraj położony na Półwyspie Indochińskim nigdy nie został skolonizowany. W XXI wieku przeżył już wiele wstrząsów wywoływanych puczami wojskowymi.
Religią mającą w Tajlandii największą liczbę wyznawców jest buddyzm. W wielu miejscach postać Buddy jest czczona ogromnymi posągami, które nie tylko zadziwiają przybyszów z innych krajów, lecz budzą powszechny zachwyt kunsztem tych statui, nierzadko wykonanych ze szlachetnych kruszców i zdobionych szlachetnymi kamieniami.
W świątyni Wat Traimit w Bangkoku znajduje się wykonany ze złota, ważący ponad 5 ton, największy na świecie 3-metrowy posąg Buddy. Złoty Budda został wykonany w XIII – XIV wieku, jak podają źródła, przypuszczalnie w Ayutthaya. Do Bangkoku trafił w XVIII wieku zabezpieczony przed birmańskimi najeźdźcami okrywą z gipsu, pod którą pozostawał w zapomnieniu przez 2 wieki. Odkryty przypadkiem w XX wieku, stanął przed świątynią Wait Tramit pod blaszanym zadaszeniem. Dopiero w latach 50. ub.w. znalazł swoje miejsce w specjalnie wzniesionym budynku.
Wielu przyjezdnych do stolicy Tajlandii zdąża z zaciekawieniem do najstarszej, powstałej dużo wcześniej niż sam Bangkok, świątyni Wat Pho, nazywanej Świątynią Leżącego Buddy. Wabią do niej zdobne jej wnętrza z wieloma setkami wizerunków Buddy i przede wszystkim umieszczony w specjalnie wybudowanej kaplicy posąg śpiącego Buddy, mierzący ok. 46 metrów długości i 15 metrów wysokości. Na podeszwach posągu wykonanego z cegły i pokrytego warstwą złota znajduje się 108 ikon z wizerunkiem Buddy. Znamionują one 108 wtajemniczeń – etapów samodoskonalenia się Buddy, prowadzących do osiągnięcia nirwany.
Liczni przybysze postrzegają Tajlandię jako Krainę Tysiąca Uśmiechów. Bangkok, stolica, duma wszystkich Tajów, zaskakuje nowoczesnością w rozległym centrum, a na peryferiach – zgoła innym obliczem żywota mieszkańców tych okolic czy dzielnic, wyraźnie biedniejszym.
W Bangkoku, jego budowlach i stylu życia, jak w zwierciadle odbijają się różne wpływy zachodniego świata, które jednakże nie wypierając tradycji, znajdują nowy jej wyraz.
Tajki w ostatnich latach zyskały wiele swobód i nadal się emancypują. To znak nowych czasów. Dominującym zaś modelem życia w Tajlandii jest zamieszkująca razem wielopokoleniowa rodzina. Osoby starsze są darzone szacunkiem i najczęściej ze swoim doświadczeniem życiowym pełnią w rodzinie rolę przewodników i doradców młodszych pokoleń.
W zwyczajach Tajów tkwi głęboko zakorzeniona kultura osobista, lecz także przyjęte i pielęgnowane rytuały. Aby nie urażać niezwykle życzliwych, przyjaznych mieszkańców tej krainy – jej gospodarzy nieodpowiednim zachowaniem, ubiorem czy słowami, warto się pochylić nad elementarnymi zasadami: właściwym powitaniu (na takie odpowiedzą uśmiechem), unikaniu dotykania ręką głów Tajów i ich dzieci i podobnie unikaniu dotykania ich stopami (np. nadepnięciem w środkach komunikacji publicznej), wymaganym ubiorze w świątyniach, pozostawianiu obuwia przed wejściem do świątyń. Tych zasad jest wiele więcej. Oprócz zwyczajów o wielowiekowych tradycjach Tajowie są przywiązani do różnych rytualnych czynności, wierzeń, w tym ulegli wobec zabobonnych nakazów i zakazów.
Obrazy z Bangkoku, pobliskich miast i Tajlandii na wyspach, zatrzymane w grudniu 2019 roku na fotografiach Dominika Goleni, odsłaniają fascynującą swoją unikatowością panoramę życia tego kraju tuż przed wybuchem epidemii koronawirusa w chińskim Wuhan. Na niektórych z nich, tych z Bangkoku, zwróciły moją uwagę maseczki na twarzach ulicznych sprzedawców żywności, co sprowokowało mnie do dociekań. Najwyraźniej jednak przyczyną ich używania wówczas były względy czysto higieniczne.
Stefania Pruszyńska
Autor fot.: Dominik Golenia
Wszelkie prawa zastrzeżone
UWAGA! Kliknięcie w fotografię powiększa ją, a drugie – przybliża szczegóły.
— Stefania Pruszyńska
(Stefania Pruszyńska oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka. Redaktor naczelna, wydawca, autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl (od 2006 r.)
Autorka publikacji różnych gatunków (eseje, recenzje, felietony, reportaże, wywiady, fotoreportaże), utworów literackich (poetyckich i prozy poetyckiej, opowiadań, utworów satyrycznych, grotesek, aforyzmów) oraz artystycznych sztuki plastycznej.
Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej literackiej, a w plastycznej mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia w obrazach o indywidualnym, rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PUBLIKACJE RÓŻNOGATUNKOWE (co najmniej 2 tys.): publicystyka, eseje, felietony, wywiady, recenzje, reportaże, fotoreportaże, utwory artystyczne: literackie i sztuki plastycznej – zarówno w Gazecie IMPRESJee.pl (od 2006 r.), własnych autorskich witrynach artystycznych (Poezja, Stefania Pruszyńska, ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska w latach: 2007-2019), własnym zbiorze poezji „Szepty dalekobieżne” (San Francisco ), jak i w wielu czasopismach ogólnopolskich i regionalnych (również w cyklicznych wydawnictwach: rocznikach) – kulturalnych, literackich, muzycznych, książkach innych autorów, antologiach poetyckich (np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej), antologiach poezji współczesnej i antologiach poetyckich dwujęzycznych (np. w latach 2017-2023: Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej, wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”), charytatywnych i tematycznych. NAJNOWSZE PUBLIKACJE (oprócz zamieszczanych na bieżąco w Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl) w: kwartalniku literackim „Protokół Kulturalny” (nr 84/2023), antologii poświęconej pamięci Poznańskiego Czerwca 1956 (wyd. Posnania, Poznań, czerwiec 2023) oraz antologii VII Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej „Jesienny dotyk poezji” (wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, październik 2023). Także publikowała i publikuje w witrynach macierzystych środowisk dziennikarskich i literackich.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PREZENTACJE UTWORÓW ARTYSTYCZNYCH. ⇒⇒⇒⇒Poetyckie na: spotkaniach autorskich, festiwalach kulturalnych, jako gość poetycki koncertów, specjalnych spotkań okolicznościowych i różnych społeczności, zaprzyjaźnionych twórców, wieczorach Klubu Literackiego, w kolejnych edycjach Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej WO ZLP oraz kaliskich „Aforystykonów” WO ZLP (w Poznaniu m.in.: w klubie ZAK, PoemaCafe, Pałacu Działyńskich, Domu Romskim, Domu Bretanii, siedzibie PO ZLP na os. Powstańców Warszawy w 2015 r., na Wydziale Dziennikarstwa UAM w kampusie na Morasku, Auli UAM w 2017 r., Collegium Minus UAM, siedzibie KL „Dabrówka” na Piątkowie, w Dwujęzycznym Liceum im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego; poza Poznaniem – w: Kaliszu, Nieszawie, Ludwikowie, Międzyzdrojach, a poza Polską – na greckiej Krecie w Rethymno i Adelianos Kampos w 2010 r).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z 35-letnim doświadczeniem zawodowym z pracy dziennikarskiej i redaktorskiej, a także artystycznej w redakcjach i wydawnictwach (od 1989). Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), własnej Agencji „Promotion” (1993), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000).
⇒⇒⇒⇒⇒ Od 2006 r. redaktor naczelna, niezależna wydawczyni, redaktor-autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee, obecnie pod nazwą IMPRESJee.pl, o profilu kulturalnym.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z DOŚWIADCZENIEM WIELOASPEKTOWEJ WSPÓŁPRACY (dziennikarskiej, autorskiej artystycznej, redaktorskiej) z wieloma czasopismami, w tym polonijnymi (w latach 1992-2010: dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn) oraz licznymi ogólnopolskimi i regionalnymi czasopismami kulturalnymi, literackimi (od wielu lat z „Protokołem Kulturalnym”) oraz wydawnictwami-wydawcami książek literackich i antologii poezji.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ TAKŻE REDAKTOR PROWADZĄCA I REDAKTOR-KOREKTOR (z wieloletnim doświadczeniem): czasopism (miesięczników i tygodników), monografii, albumów artystycznych i historycznych, książek poetyckich i prozy, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych i in.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAGRODY: w ogólnopolskim konkursie Miesięcznika Kulturalnego „Arkusz” Poznań-Warszawa-Kraków-Wrocław, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996), oraz laur „Dziennikarskie Koziołki 2017” w Ogólnopolskim Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP – dla swojej redakcji IMPRESJee.pl za wieloaspektowe realizacje.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza (UAM) oraz Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (AE).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Ideowiec - miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka idei dialogu kultur i jej rozwoju.
