Ruben Guzman z Muzeum Sztuk Pięknych w Buenos Aires uznał wspólne dokonanie Lecha Majewskiego i Józefa Skrzeka za arcydzieło współczesnej sztuki wizualnej i zdecydował się na umieszczenie go w zbiorach tej instytucji. A Claude Chamberlain, dyrektor montrealskiego festiwalu, określił film jako „wizyjny poemat muzyczny, głęboki, subtelny i bardzo oryginalny”. Długie wyczekiwanie na film „Pokój saren”, który Lech Majewski stworzył na kanwie swojej opery z 1996 r. (światowa prapremiera) o tym samym tytule, notabene zaliczonej przez Międzynarodowy Instytut Teatru (ITI) do 12 najlepszych, wyostrzyło głód duchowy wytrawnych smakoszy. W połowie stycznia 2005 roku „Pokój saren” wyemitowała telewizja „Europa, Europa”.
Bohaterowie: Syn (Rafał Olbrychski), Matka w średnim wieku (Elżbieta Mazur), Ojciec emeryt (Mieczysław Czepulonis) mieszkają w starej kamienicy. Cztery pory roku wyznaczają cykl akcji, jej klimat i specyfikę. Codzienność domowników to wielopoziomowa rzeczywistość – wśród przedmiotów i mebli są oni jak senni, letargiczni niemal, często statyczni, nieraz bardzo majestatyczni aktorzy skupieni na pozornie prostych czynnościach i naturalnych sytuacjach. A w istocie odsłaniają świat poezji Lecha Majewskiego, który jako reżyser przeniósł swoje młodzieńcze wiersze o wzrastaniu w domu rodzinnym do scenariusza i libretta, nadając filmowi fascynującą oprawę inscenizacyjną i nasycając go niezwykle delikatną materią wizualno-znaczeniową, aurą tajemniczości, narkotycznym rozpamiętywaniem przeżyć, nostalgią i refleksją o odchodzeniu i o powrotach, o przemijaniu życia i o śmierci.
Wspólna muzyka Lecha Majewskiego i Józefa Skrzeka jest najbardziej sugestywnym tworzywem spektaklu, niemal dźwiękową budowlą skonstruowaną z misternych partii chóralnych, śpiewu solowego (śpiewa dusza Syna, poety), utrzymanych w nastroju łagodnej, chociaż i poważnej zadumy.
Postacie są prezentowane w sposób, który skłania do intuicyjnego poznania ich myśli i uczuć, wyobraźni, pamięci, świadomości. Obecność bliskich i jednoczesna dotkliwa samotność, pragnienia, marzenia, ból wspomnień, cicha, nieśmiała radość, pewność czynności codziennych, harmonia i dysharmonia, ukryte niepokoje i tajemnica miłości do ludzi i Boga – oto zaakcentowane elementy życia emocjonalnego i duchowego bohaterów, wyłaniającego się w poszczególnych sekwencjach.
W obrazie pomieszczeń dominuje często ukazywany symbol mocy Natury i Rodziny, przedstawiony jako drzewo, które stanowi byt mocny, wielki, trwały: „Otaczamy nasze drzewo Bożą opieką, codziennie je podlewamy i czyścimy…”. „Nocą wierzymy w moce…”, „Czujemy się potrzebni…”. Przez ściany domu niespodziewanie przebijają się pędy rośliny. W jadalni z podłogi wyrastają trawy, które wysychają w końcu i są ścięte kosą. Krzyż i krwawiąca ściana są trudne do jednoznacznej interpretacji, ale to bodaj najsilniej zaakcentowany obraz, który mówi o cierpieniu w siedzibie ludzkiej egzystencji i Boga, i człowieka.
A w najbardziej optymistycznej scenie − w pokoju pojawiają się sarenki karmione, głaskane, oswajane… Subtelność tych symboli, enigmatyczność, złożoność każdej sceny – bo i naturalnej w przekazie dla widza jako ujęcie filmowe postaci, ich reakcji, ale i osnutej śpiewem z głęboko przepojoną tęsknotą linią melodyczną i słowami libretta (niestety słabo rozróżnialnymi, co uznaję za mankament emisji telewizyjnej bądź ścieżki dźwiękowej filmu), a także mającej wymiar ponadrealistycznej wizji – tworzą dla odbiorcy niezwykłą materię poznawczą, refleksyjną i estetyczną.
Stefania Golenia Pruszyńska
„Pokój saren” – reżyseria, libretto i inscenizacja: Lech Majewski; muzyka: Lech Majewski, Józef Skrzek; wykonawcy: Zdzisław Szostak – dyrygent i Wielka Orkiestra Symfoniczna PR, Chór Opery Śląskiej; obsada: Rafał Olbrychski, Elżbieta Mazur, Mieczysław Czepulonis, Agnieszka Wróblewska.
(Recenzja była opublikowana w Magazynie Muzycznym „Brzmienia” tuż po emisji filmu i pod innym tytułem: „Dom – życie, dom – rozstania, dom – nostalgia”).
— Stefania Pruszyńska
(Stefania Pruszyńska oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka. Redaktor naczelna, wydawca, autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl (od 2006 r.)
Autorka publikacji różnych gatunków (eseje, recenzje, felietony, reportaże, wywiady, fotoreportaże), utworów literackich (poetyckich i prozy poetyckiej, opowiadań, utworów satyrycznych, grotesek, aforyzmów) oraz artystycznych sztuki plastycznej.
Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej literackiej, a w plastycznej mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia w obrazach o indywidualnym, rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PUBLIKACJE RÓŻNOGATUNKOWE (co najmniej 2 tys.): publicystyka, eseje, felietony, wywiady, recenzje, reportaże, fotoreportaże, utwory artystyczne: literackie i sztuki plastycznej – zarówno w Gazecie IMPRESJee.pl (od 2006 r.), własnych autorskich witrynach artystycznych (Poezja, Stefania Pruszyńska, ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska w latach: 2007-2019), własnym zbiorze poezji „Szepty dalekobieżne” (San Francisco ), jak i w wielu czasopismach ogólnopolskich i regionalnych (również w cyklicznych wydawnictwach: rocznikach) – kulturalnych, literackich, muzycznych, książkach innych autorów, antologiach poetyckich (np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej), antologiach poezji współczesnej i antologiach poetyckich dwujęzycznych (np. w latach 2017-2023: Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej, wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”), charytatywnych i tematycznych. NAJNOWSZE PUBLIKACJE (oprócz zamieszczanych na bieżąco w Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl) w: kwartalniku literackim „Protokół Kulturalny” (nr 84/2023), antologii poświęconej pamięci Poznańskiego Czerwca 1956 (wyd. Posnania, Poznań, czerwiec 2023) oraz antologii VII Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej „Jesienny dotyk poezji” (wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, październik 2023). Także publikowała i publikuje w witrynach macierzystych środowisk dziennikarskich i literackich.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PREZENTACJE UTWORÓW ARTYSTYCZNYCH. ⇒⇒⇒⇒Poetyckie na: spotkaniach autorskich, festiwalach kulturalnych, jako gość poetycki koncertów, specjalnych spotkań okolicznościowych i różnych społeczności, zaprzyjaźnionych twórców, wieczorach Klubu Literackiego, w kolejnych edycjach Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej WO ZLP oraz kaliskich „Aforystykonów” WO ZLP (w Poznaniu m.in.: w klubie ZAK, PoemaCafe, Pałacu Działyńskich, Domu Romskim, Domu Bretanii, siedzibie PO ZLP na os. Powstańców Warszawy w 2015 r., na Wydziale Dziennikarstwa UAM w kampusie na Morasku, Auli UAM w 2017 r., Collegium Minus UAM, siedzibie KL „Dabrówka” na Piątkowie, w Dwujęzycznym Liceum im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego; poza Poznaniem – w: Kaliszu, Nieszawie, Ludwikowie, Międzyzdrojach, a poza Polską – na greckiej Krecie w Rethymno i Adelianos Kampos w 2010 r).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z 35-letnim doświadczeniem zawodowym z pracy dziennikarskiej i redaktorskiej, a także artystycznej w redakcjach i wydawnictwach (od 1989). Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), własnej Agencji „Promotion” (1993), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000).
⇒⇒⇒⇒⇒ Od 2006 r. redaktor naczelna, niezależna wydawczyni, redaktor-autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee, obecnie pod nazwą IMPRESJee.pl, o profilu kulturalnym.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z DOŚWIADCZENIEM WIELOASPEKTOWEJ WSPÓŁPRACY (dziennikarskiej, autorskiej artystycznej, redaktorskiej) z wieloma czasopismami, w tym polonijnymi (w latach 1992-2010: dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn) oraz licznymi ogólnopolskimi i regionalnymi czasopismami kulturalnymi, literackimi (od wielu lat z „Protokołem Kulturalnym”) oraz wydawnictwami-wydawcami książek literackich i antologii poezji.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ TAKŻE REDAKTOR PROWADZĄCA I REDAKTOR-KOREKTOR (z wieloletnim doświadczeniem): czasopism (miesięczników i tygodników), monografii, albumów artystycznych i historycznych, książek poetyckich i prozy, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych i in.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAGRODY: w ogólnopolskim konkursie Miesięcznika Kulturalnego „Arkusz” Poznań-Warszawa-Kraków-Wrocław, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996), oraz laur „Dziennikarskie Koziołki 2017” w Ogólnopolskim Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP – dla swojej redakcji IMPRESJee.pl za wieloaspektowe realizacje.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza (UAM) oraz Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (AE).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Ideowiec - miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka idei dialogu kultur i jej rozwoju.
