Krystyna Miłobędzka otrzymała Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski z rąk wojewody wielkopolskiego Piotra Florka podczas uroczystości 3 kwietnia 2014 roku w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim w Poznaniu.
Wcześniej Krystyna Miłobędzka została dwukrotnie uhonorowana nagrodami za całokształt twórczości poetyckiej i dramaturgicznej: w 2009 r. – Nagrodą Artystyczną Miasta Poznania 2009, a w 2013 roku – Wrocławską Nagrodą Poetycką „Silesius”.
W lutym 2014 r. Krystyna Miłobędzka otrzymała statuetkę Pegazika podczas Targów Książki dla Dzieci i Młodzieży. To wyróżnienie przyznawane wybitnym twórcom oraz osobom i instytucjom, które szczególnie przysłużyły się popularyzacji literatury wśród dzieci, wręczyła Krystynie Miłobędzkiej żona Prezydenta RP – Anna Komorowska.
Krystyna Miłobędzka debiutowała w 1960 roku cyklem poezji „Anaglify”. Cykl tych wierszy powstał w 1960 r., a w całości ukazał się dopiero po 34 latach – w 1994 roku nakładem „bruLionu” w tomie „Przed wierszem”. Sześć wierszy tego cyklu zgłoszonych pod niewiedzę poetki przez jej męża Andrzeja Falkiewicza do konkursu Poznańskiej Jesieni Poetyckiej – przyniósł jej pierwszą nagrodę za poezję.
Dorobek poetycki Krystyny Miłobędzkiej zawiera się w takich tomach, jak: „Pokrewne”, Warszawa 1970; „Dom, pokarmy”, Wrocław 1975; „Wykaz treści”, Warszawa 1984; „Pamiętam. Zapiski ze stanu wojennego”, Wrocław 1992; „Przed wierszem. Zapisy dawne i nowe”, Kraków – Warszawa 1994; „Imiesłowy”, Wrocław 2000; „Po krzyku”, Wrocław 2004; „Zbierane: 1960 – 2005”, Wrocław 2006; „Zbierane, gubione: 1960 – 2010”, Wrocław 2010.
Poetka jest autorką prac teoretycznych o teatrze dziecięcym: „Teatr Jana Dormana”. Poznań 1990; „Leśmian – Białoszewski – Karpowicz”, w: „Czas Kultury” 1997, nr 1; „W widnokręgu odmieńca. Teatr, dziecko, kosmogonia”, Wrocław 2008. Stworzyła też m.in. scenariusz „Siała baba mak. Gry słowne dla teatru”, Wrocław 1995.
Stworzyła wiele sztuk dla dzieci. Wszystkie te sztuki wystawił Teatr Lalki i Aktora „Marcinek” w Poznaniu, a później je grały na swoich scenach liczne teatry w Polsce i Europie.
Krystyna Miłobędzka urodziła się 8 czerwca 1932 roku w Margoninie koło Chodzieży. Wraz z rodzicami: Janiną i Witoldem Łuczkiewiczami mieszkała w XVIII-wiecznym pałacu Skórzewskich, wówczas – siedzibą Szkoły Leśnej, której dyrektorem był w tamtym czasie ojciec poetki.
Studiowała na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza 3 lata polonistykę. Kontynuowała studia we Wrocławiu, gdzie uzyskała dyplom z literaturoznawstwa. W 1983 roku zdobyła stopień doktora nauk humanistycznych za rozprawę o teatrze Jana Dormana.
Tworzyła, lecz także pracowała m.in.: w słupskim Teatrze Lalek „Tęcza” oraz w teatrach lalkowych we Wrocławiu i Wałbrzychu. Była również wykładowcą na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie prowadziła zajęcia z eksperymentalnych form dramatu i teatru
Poetka w 1993 roku zamieszkała w podpoznańskim Puszczykowie, skąd pochodził jej mąż Andrzej Falkiewicz (zmarły w 2010 roku). Przedtem była kolejno mieszkanką Koszalina, Słupska, ponownie Koszalina, Wrocławia, Kalisza i raz jeszcze Wrocławia.
Krystyna Miłobędzka, będąc gościem honorowym Wojewody Wielkopolskiego, w trakcie rozmowy, w swoim komentarzu do tych licznych zmian swego miejsca zamieszkania przyznała, że do dziś trudno jej zdecydować się na wybór – bycia anonimową osobą w dużym mieście bądź zamieszkiwania w małej społeczności lokalnej.
Stefania Pruszyńska
Fot.: WUW
