Już 8 grudnia 1980 roku Francois Regis Hutin napisał w „Ouest-France”: „Trzeba pomóc Polsce (…), dostarczając jej podstawowych artykułów, przede wszystkim żywnościowych. Trzeba to uczynić natychmiast, u progu zimy, która ma być sroga”. Ten apel ukazał się ponad rok przed ogłoszeniem stanu wojennego. Po latach, w przeddzień 25. rocznicy ogłoszenia stanu wojennego w Polsce, w poznańskim kościele oo. Dominikanów otwarto wystawę „Mieszkańcy Bretanii Polakom. Pomoc humanitarna 1981-1994”.
Wystawę zorganizowano jako wyraz wdzięczności mieszkańców Poznania za ofiarną akcję pomocy udzielonej przez mieszkańców Bretanii. Gościem honorowym otwarcia wystawy była Gabrielle Peixeira z redakcji „Ouest-France”. Towarzyszyli jej przedstawiciele Domu Bretanii i Fundacji Poznań – Ille-et-Vilaine. Honory gospodarza pełnił Paweł Kozacki – przeor poznańskiego klasztoru oo. Dominikanów, redaktor naczelny miesięcznika „W drodze”, duszpasterz „Paleolitu”, a Urząd Miasta Poznania reprezentował Maciej Frankiewicz – wiceprezydent Poznania.
Obraz tamtych lat na fotografiach. Na wystawie znalazło się wiele dokumentów archiwalnych „Ouest-France” oraz będących własnością Remy`ego Marchanda, przewodniczącego komitetu „Solidarite France-Pologne” w Saint-Malo. Na fotografiach uwieczniono wielu dźwigających paczki do samochodów mieszkańców Rennes, rodziny z dziećmi i darami – nieznanych nam naszych francuskich sprzymierzeńców i przyjaciół.
Na kserokopii pierwszej strony tej gazety z 14 grudnia 1981 r., a więc drugiego dnia stanu wojennego, widnieje nagłówek: „Pologne: l`ordre militaire”. Z kolei w czołówce z 16 grudnia: „L`ordre? On doute”, a z jej lewego górnego rogu spogląda na nas Lech Wałęsa z fajką. Ile radości wówczas wywoływałaby taka gazeta w Polsce, gdy generał Jaruzelski i Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego, wprowadzając 13 grudnia stan wojenny, zawiesiły funkcjonowanie wielu tytułów prasowych (np. w Poznaniu już 14 grudnia 1981 r. redakcję tygodnika „Tydzień”, znajdującą się przy ul. Śniadeckich 21, wizytowały służby specjalne. Podobnie było w wielu innych poznańskich redakcjach w całej Polsce).
Od inicjacji akcji pomocy do współpracy polsko-francuskiej. Kurator wystawy Ewa Waliszewska wspomniała początki akcji, gdy trzeba było zabiegać o tę pomoc, wiedząc, że to, co się działo wówczas w Polsce, było bardzo istotne, bowiem zainicjowała swoją działalność już legalnie zarejestrowana „Solidarność 80”. Tymczasem w sklepach spożywczych straszyło pustką – na półkach były zaledwie: ocet, musztarda oraz skrzynie z ziemniakami…
W akcji pomocy humanitarnej uczestniczyło wielu znanych i także anonimowych darczyńców. Inicjatorzy – pracownicy redakcji „Ouest-France” wykonali przeogromną pracę, nagłaśniając sytuację w Polsce, organizując odbiór i przekazywanie darów, w tym także leków, pomagając w kontaktach ofiarodawców z potrzebującymi pomocy. Do najaktywniejszych przedstawicieli redakcji, przez te całe 13 lat, zresztą odpowiedzialnych za akcję, jej koordynację i organizację, należeli: nieżyjący Rene Buffe i Gabrielle Peixeira.
Znaczącą rolę w rozwoju kontaktów francusko-polskich odegrał Francois Regis Hutin – dyrektor gazety. Dzięki jego osobistemu zaangażowaniu w 1989 roku Rada Generalna departamentu Ille-et-Vilaine, miasto Rennes i dziennik „Ouest-France” utworzyli w Rennes Stowarzyszenie Ille-et-Vilaine –Polska.
W 1990 roku po podpisaniu deklaracji o współpracy między miastami Rennes a Poznaniem powstała Fundacja Poznań/Ille-et-Vilaine. W podróży setnej ciężarówki darów dla Polski, która z Rennes wyjechała 20 maja 1990 roku, uczestniczyli zarówno państwo Hutin, jak i Gabrielle Peixeira i Rene Buffe.
Zasłużeni zostali uhonorowani Medalem Świętego Iwona. Medal Świętego Iwona, patrona Bretanii, ustanowiła rada Fundacji Poznań – Ille-et-Vilaine w 2001 roku Medal ten jest przyznawany osobom i instytucjom, które mają wyjątkowe zasługi w umacnianiu współpracy polsko-francuskiej, szczególnie między Wielkopolską a Bretanią.
Podczas otwarcia wystawy uroczyście Medalem św. Iwona uhonorowano panią Gabrielle Peixeira za jej aktywność w akcji pomocy Polsce oraz poznański klasztor Ojców Dominikanów, reprezentowany przez przeora Pawła Kozackiego.
Kościół dominikański w Poznaniu stanowił podczas stanu wojennego główne centrum przyjmowania i dystrybucji darów pomocy humanitarnej. Iluż z nas ma nadal w obolałej pamięci dramaturgię lat osiemdziesiątych i te dary od ludzi dobrej woli spoza Polski, które niosły zarazem otuchę i jednocześnie ratowały egzystencję w czasie wielkiego niedostatku – z powodu „przymusowych urlopów”, utraty pracy za niepoddanie się presji ówczesnej władzy, żądającej od np. dziennikarzy złożenia aktu lojalności (sankcja: „wilczy bilet” w zawodzie), internowania, więzienia działaczy podziemnej „Solidarności”, braku pracy, biedy i reglamentacji towarów.
Przeor Paweł Kozacki: „Dominikanie kierowali się zasadą: Głodnych nakarmić, nagich przyodziać. Wielu z nas pamięta zaś tę pracowitość i aktywność kapłańską śp. ojca Honoriusza − Stanisława Kowalczyka, zajętego ludźmi, pomocą dla nich i wiecznie na nogach, który natychmiast po ogłoszeniu stanu wojennego pojechał do internowanych, aby ich spowiadać i udzielić im komunii świętej. I tych dominikanów, którzy najpierw wypakowywali z samochodów tę olbrzymią ilość darów, potem rozkładali np. odzież na dziedzińcu kościoła, kierowali gromadami zaproszonych do wybrania rzeczy czy odebrania paczek, informowali, radzili.
Maciej Frankiewicz: „Sam skorzystałem z tych paczek, gdy byłem w więzieniu”. W imieniu nas wszystkich dziękował przedstawicielom francuskiej gazety, ludziom z Bretanii, miasta Rennes Maciej Frankiewicz, obecny zastępca prezydenta Poznania. „Sam skorzystałem z tych paczek, gdy byłem w więzieniu. Pragnę wyrazić wielką wdzięczność za pomoc. Wiem, ile ona dla mnie i innych znaczyła” – powiedział.
W odpowiedzi usłyszał od uśmiechniętej Gabrielle Peixeira`y: „To czyniliśmy spontanicznie z potrzeby serca. Kierowaliśmy się wrażliwością na potrzeby bliźnich. To normalne”.
Rozmowom nie było końca. Po zakończeniu części oficjalnej zostaliśmy uraczeni ciasteczkami i lampką „Cidre Doux”. Wielu po rozpoznaniu w gromadzie swoich dawnych znajomych, nie widzianych od lat, a pamiętających tamte czasy stanu wojennego i późniejsze dzieje, spotkania w różnych okolicznościach, nawiązywało do nich w ożywionych rozmowach.
Miałam przyjemność chwilę porozmawiać z panią Gabrielle Peixeira, podziękować jej i wszystkim, którzy zapisali w naszym życiu tak piękną kartę solidarności. Wspomniałam też kilka faktów z życia redakcji Dziennika Wielkopolan „Dzisiaj”, w tym np. o tym, że mając w pamięci akcje pomocy i zaangażowanie w nią Stowarzyszenia „Ille-et-Vilaine – Polska” oraz fundacji – pisaliśmy o tym niejednokrotnie. Przypomniałam też, że ten niezależny tytuł (ukazujący się od grudnia 1989 r. do 1991 r.), mający najpierw podtytuł: Gazeta tych, którzy głosowali na „Solidarność”, wykluwał się m.in. na dziedzińcu dominikańskiego klasztoru w Poznaniu – bo to właśnie w tym miejscu jego wydawca: Spółka Akcyjna „Wielkopolanin” zebrał bodaj swoich pierwszych akcjonariuszy-założycieli.
Pamięć zachowała dramatyczny komunikat w kościele oo. Dominikanów. Pod koniec wieczoru związanego z wystawą „Mieszkańcy Bretanii Polakom. Pomoc humanitarna 1981-1994” wspomniała mi o niezwykłym wydarzeniu Maria Szymańska, matematyk.
Podczas jednej z przedpołudniowych mszy św. ojciec Honoriusz wykrzyknął (mając podać informację o śmierci Wojciecha Cieślewicza):
„Ludzie, co wy robicie?!!!”. I tylko dodał: „Pogrzeb na Junikowie, pobity przez UB”.
Wszyscy obecni na mszy zamarli. Organista grał zaraz hymn „Gaude Mater Polonia” („Raduj się, Matko Polsko”). Nikt nie wstał!
Stefania Pruszyńska
— Stefania Pruszyńska
Stefania Pruszyńska (Stefania Golenia). Redaktor-dziennikarka, eseistka, recenzentka, poetka, autorka utworów wielu gatunków literackich (aforyzmów, grotesek, utworów satyrycznych i satyropodobnych i in.) i sztuki plastycznej. Także - fotoreportaży i fotografii artystycznych i reportażowych. PONIŻEJ INFORMACJE O: I. DROGACH REDAKTORSKICH, DZIENNIKARSKICH, Z AKTUALIAMI; II. DROGACH TWÓRCZYCH: LITERACKICH I SZTUKI PLASTYCZNEJ; III. NAGRODACH I CERTYFIKATACH, NAUCE, POGLĄDACH.
⇒⇒⇒ OD 1989 r. W REDAKCJACH i WYDAWNICTWACH. Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), polsko-amerykańskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej” (1996 – 2000) i tygodniku „Wprost” (1996 – 2000). ⇒⇒⇒ Także w różnych okresach: redaktor merytoryczna polskich wydawnictw książkowych i redaktor-korektor różnych wydawnictw drukowanych, w tym prasy polskojęzycznej, a także wademeków w kilku językach europejskich, oraz prac naukowych albo w ramach pracy w wydawnictwach równocześnie: przedstawicielka wydawnictwa na stoisku firmowym na Międzynarodowych Targach Poznańskich czy jako specjalistka-przedstawicielka wydawnictwa ds. kontaktów z mediami. ⇒⇒⇒ W latach studenckich i nieco później m.in.: asystent antykwarski w PP „Desa”, analityk w laboratorium bakteriologii WZSChPiG.
⇒⇒⇒ W RÓŻNYCH OKRESACH WE WSPÓŁPRACY REDAKTORSKIEJ, PUBLICYSTYCZNEJ, AUTORSKIEJ, INFORMACYJNEJ: z prasą polonijną, np. dwutygodnikiem „Kurier”, Hamburg (1993 – 2010) czy np. z „Dziennikiem Polskim” (Londyn) i tytułami wydawanymi w Polsce, m.in. z: „Welcome to Poznań”, „Merkuriuszem Polska”, „Forum Wielkopolski”, „Aspektami Kulturalnymi”, Magazynem Muzycznym „Brzmienia”, „ABC”, „Protokołem Kulturalnym” oraz z redakcjami czasopism i portali środowisk dziennikarskich i literackich, w tym aktualnie: drukowanego i witryny prezentacyjnej „Protokołu Kulturalnego” i Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich ⇒⇒⇒Także redaktor merytoryczna rzadkich tematycznie publikacji książkowych, np. „Księga romska” Władysława Iszkiewicza, wyd. Fundacja „Bahtałe Roma”. Również redaktor- korektor merytoryczny: prasy drukowanej (miesięczniki), publikacji książkowych, monografii (artyści), m.in. Rafała Boettnera-Łubowskiego, „W kręgu światła i koloru. O twórczości Edmunda Łubowskiego”, albumów artyst., np. „Orły polskie. Rzeźby w drewnie” Henryka Zięby, biuletynów szkół wyższych (np. „Studenckie Graffiti”) czy prac naukowych i innych, w tym we współpracy m.in: z Domem Wydawniczym „Netter”, uczelniami wyższymi: Wyższą Szkołą Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, WSB, ze Związkiem Literatów Polskich czy fundacjami. *** Ponadto: animatorka kulturalna, realizatorka publikacji patronackich i akcji własnych oraz w ramach redagowanej Gazety Autorskiej „IMPRESJee”, aktualnie: Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl
⇒⇒⇒ Od 2006 r. – redaktor naczelna, wydawca i realizatorka eksperymentalnie założonej na platformie Blox.pl Gazety Autorskiej „IMPRESJee”www.impresjeee.blox.pl, nr 2190 w Rejestrze Prasy Regionalnej w SO w Poznaniu, obecnie mającej nowy adres i nazwę: Gazeta Autorska IMPRESJee.pl www.impresjee.pl * (scala zasoby Portalu Autorskiego IMPRESJee.pl z zasobami Gazety Autorskiej „IMPRESJee”). ******* Scalanie zasobów 2 mediów jest rezultatem zamknięcia przez Agorę SA w dniu 29 kwietnia 2019 r. platformy Blox.pl, na której redagowała: Gazetę Autorską „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl (ok. 7,7 mln wizyt Czytelników, na TOP 1000 Blox.pl – 1. miejsce w kategorii: Prasa i Media i 1. miejsce w kategorii: Media); własne witryny artystyczne: poetycką: Poezja, Stefania Pruszyńska (ok. 570 tys. wizyt) i ArtGrafPoeFoto oraz podstrony, witryny specjalne tematyczne.
⇒⇒⇒ II. TWÓRCZOŚĆ LITERACKA-POETYCKA i PLASTYCZNA: POEZJA, ESEJE, AFORYZMY, UTWORY SATYRYCZNE, SATYROPODOBNE I INNE. *** PUBLIKACJE. Wcześniejsze: rozproszone od lat 80 i z 90. Najnowsze: w „Protokole Kulturalnym” (nr 69); w Portalu Autorskim IMPRESJee.pl www.impresjee.pl; w polsko-niemieckiej antologii polskiej poezji IV – Anthologie der polnischen Lyrik IV „Jak podanie ręki” – „Wie ein Haendedruck” (wyd.: Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018); w polsko-francuskiej Antologii poezji współczesnej X „Jak podanie ręki” – „Comme serrer la main” (wyd.: Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018), antologii „Po-tyczki aforystów”, III, wyd. Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich 2018; w polsko-angielskiej Antologii poezji „Jak podanie ręki” − Anhology of contemporatory poetry „Like The Hand of Friendship”; we własnych autorskich portalach artystycznych: Poezja, Stefania Pruszyńska oraz: ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska; własnym autorskim zbiorze poetyckim „Szepty dalekobieżne” (San Francisco 2009); w czasopismach, m.in.: „Welcome to Poznań”, „Merkuriusz Polska”, „Protokół Kulturalny”; prasie internetowej: Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl; w wydawnictwach książkowych innych autorów (np. książce autobiograficznej Miklosza Deki Czurei, Króla Czardasza, wirtuoza skrzypiec).
***PREZENTACJE LITERACKIE. Od 2007 r. na wielu spotkaniach literackich czy festiwalach, w wielu miejscach na wydarzeniach w Poznaniu (m.in. w Domu Bretanii, Domu Romskim, klubie ZAK) i w regionie Wielkopolski (w Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykówku, na plenerowych imprezach kulturalnych np. w parku przypałacowym w Nieszawie czy w Ludwikowie); za granicą, m.in. na Krecie (2010 r.); w Radiu Emaus (2012); na spotkaniach literackich w Klubie Literackim „Dąbrówka” (2011, 2013 i 2017); w Auli UAM w Poznaniu (20 sierpnia 2017); w Muzeum Etnograficznym w Poznaniu (listopad 2018); podczas II Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich: (Piła, październik 2018 r.) i na „Aforystykonie”, organizowanych przez Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich (Kalisz, 30 listopada 2018), na festynie w Dwujęzycznym LO im. Jana Nowaka -Jeziorańskiego w Poznaniu (październik 2019); podczas III Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej (październik 2019). ***WYSTAWY I PREZENTACJE PRAC PLASTYCZNYCH: VIII MASTRiN pn. Harmonia w Pałacu Działyńskich w Poznaniu (2011); w Bibliotece Publicznej w Buku (2012), w Auli UAM 20 sierpnia 2017 r., w Wielkopolskim Urz. Woj. (grudzień 2017); w Klubie Literackim „Dąbrówka” (2013, 2017), wcześniej podczas spotkań autorskich m.in. na Krecie – w Rethymno i Adelianos Kampos (2010); ***PUBLIKACJE GRAFIK, RYSUNKÓW. Rysunki satyryczne w Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1990 - 1991); grafiki w autorskim zbiorze swoich wierszy „Szepty dalekobieżne”; na okładkach książek (Lednickiej Wiosny Poetyckiej: „Żeby marzyć”, „W Gaju Poezji. Lednicka Wiosna Poetycka 1997 – 2015” w oprac.. prof. Jana Grada – w ramach współpracy ze Związkiem Literatów Polskich; w prasie drukowanej (np. „Welcome to Poznań”) i internetowej: Gazecie Autorskiej „IMPRESJee”, Portalu Autorskim IMPRESJee.pl oraz we własnych artystycznych witrynach autorskich: ArtGrafPoeFoto i Poezja, Stefania Pruszyńska. ⇒⇒⇒NAGRODY, CERTYFIKATY. Nagroda w konkursie na felieton „Arkusza” – miesięcznika kulturalnego, wyd. przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996 r.); Dziennikarskie Koziołki 2017 w kategorii: Redakcja, przyznane przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej (wręczone 9 maja 2017 r. na gali w Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza).
Certyfikaty: US WEST Polska – specjalistka ds. konsultacji * Z ekonomii społecznej – BO Doradztwa i Edukacji pod egidą Europejskiego Funduszu Społecznego *** NAUKA. Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie Adama Mickiewicza i Akademii Ekonomicznej ***POGLĄDY. Jest zwolenniczką rozwoju dialogu kultur.
