Skoro tyle światła drży w cieniach dnia, skoro tyle tajemnicy szepcze z ciszy, tyle sukien tęczy ma noc i tyle błysków spływa ze skrzydeł chmur zakrywających słońce… Skoro Dobry Ogrodnik oddał nam w żarliwym darze tyle bogactw i nas zainspirował swoimi dziełami… Skoro w naszej radości tyle echa ma jego śmiech serdeczny, skoro tyle jest poezji w myślach i w echu muzyki jeszcze nie wpisanej w partytury czy nie wtchnionej barwami i konturami w obrazy… – Stefania Pruszyńska
O Dobrym Ogrodniku i Róży
Ogrodnik był strapiony tego dnia. Nawet chmury nadpłynęły granatowymi i licznymi stadami nad ogród. Dojrzał też swoimi na wskroś dobrymi oczami podobnie smutnego człowieka, który, oparty o pień rozłożystego dębu, pozostawał w zamyśleniu i kładł myśli na papier położony na ugiętym pniu wiekowego dębu, powalonego przez wichurę.
Niepostrzeżenie podszedł do tego człowieka i spojrzał na zapisane kartki z bliska. I zadziwił się: „Jak kamienie wyrwane ze skały, tak ciężkie i ostre są te myśli” – szepnął. I czytał, czytał… A w końcu zadumał się nad treściami zapisów i nie zauważony przez tego człowieka odszedł cicho do swojego ogrodu.
Nadal zasmucony zawołał anioły radości i szczęścia. A te biegły do niego, pląsając, bawiąc się beztrosko, pragnąc jak zwykle rozweselić go swoimi harcami i swoimi białymi i różowymi skrzydłami rozpędzić chmury. A gdy stanęły przed nim roześmiane, jeden z nich, największy, ze swych różowych skrzydeł wyjął puszyste pióro, na którym błogo spała różowa perła. I to pióro z perłą położył na dłoni Ogrodnika. A on spojrzał na nie i musnął je ustami, a perłę całował z taką czułością, że się budziła wolno i ze słodyczą uśmiechu. Ogrodnik wtedy z miłości swojej, tęsknoty i marzenia wytchnął z tej perły Różę. Najpierw maleńką, jeszcze ukrytą w zwiniętych płatkach. Karmił ją wiele dni podanymi przez mniejsze anioły – maleńkimi różowymi perłami, które pod jego spojrzeniem rozsypywały się w pyłki i nasączały Różę tajemnym aromatem i barwami.
Róża wkrótce rozkwitła, a Ogrodnik uśmiechnął się do niej. Zaraz też obwieścił wszystkim mieszkańcom swojego bujnego ogrodu: „Oto Róża, którą powołałem do życia. Jej piękno, wdzięk, subtelność, łagodność, delikatność, mądrość i liczne talenty, lecz i witalność, i moc miłości są mi miłe i uznaję je za cud. Pozostawiam ten cud jako tajemnicę nie do odkrycia dla tych, którzy go nie docenią albo wzgardzą moim dziełem, obojętni na nie. Zaś umiejących zdobyć Różę swoją miłością, darzących ją miłością, szacunkiem, troską, staraniami – uznam za swoich sprzymierzeńców. I im poślę swój uśmiech i wielkie dary, aby z nią się nimi dzielili. Nie umiejących dzielić się z nią darami ode mnie i nie umiejących odpowiedzieć miłością na miłość uznam za swoich wrogów. A temu, który ją skrzywdzi, oszuka, zada jej ból – biada!”.
I nagle ze swojego skarbca pochwycił jeszcze wiele innych a cennych klejnotów i nakazał im, aby w Róży jako Dobrym Skarbcu znalazły swój dom. A i dobył z ognia iskrę i schronił ją w jej płatkach „Aby mógł tę iskrę i płomienie miłości odkrywać tylko ten, który ma miłość dla niej i któremu na jego miłość ona zapragnie odpowiedzieć i odpowie” – szepnął tajemniczo.
A gdy Różę ubrał w ostre kolce, zdziwione i zaniepokojone anioły zapytały: „Panie nasz, dlaczego tak czynisz?”…
A on odpowiedział: „To mali rycerze Róży. Pokaleczą tych, którzy targną się na nią, pragnąc z niej uczynić ozdobę w swoim wazonie próżności lub chcąc ją mieć dla siebie, lecz nie darząc jej miłością”.
I sięgnął po dzban słoneczny, aby Różę nakarmić. Zaprosił też motyle tęczy ku jej uciesze i beztrosce. A i łzy swoje zdjął z twarzy i zamienił w diamenty. I rosę nimi i ich blaskiem nasycił, aby była dla niej ozdobą. I poprosił rosę, aby Różę cieszyła rześkim dotykiem o świcie.
I rzekł: „Świt za rękę trzyma Dzień, aby odsłaniać wolno Różę. A Dzień podaje Nocy puszysty płaszcz, aby mogła nim Różę otulać podczas snu”…
I nakazał też deszczom, aby kojąc pragnienie Róży, poiły ją uważnie i delikatnie.
A wszystkie dary dla Róży opatrzył swoimi największymi pieczęciami: wiary, nadziei i miłości.
A potem poszedł znów do ogrodu i wołał anioły, by dały mu następne różowe perły. Powoływał z nich wiele nowych róż.
A gdy tych róż było tak dużo, że zapełniły cały ogród, zaprosił samotnego mężczyznę spod dębu, który tak wiele pod nim i tak gorzko pisał, i rzekł do niego: „Porzuć swoje smutki. Ujrzyj w jednej z róż moją tajemnicę i moją miłość. I zaopiekuj się nią. Ale pamiętaj, ta róża jest tajemnicą tajemnic. Jedyną taką”.
Stefania Pruszyńska
(Z ocalonych zapisków z Dziennika leśnego i łąkowego dzieciństwa)
(Publikacja z Gazety Autorskiej „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl, wznowiona z 2010 r.)
Ilustracja: Kaprys z nostalgią, Stefania Pruszyńska (marzec 2013 r.)
Wszelkie prawa zastrzeżone
— Stefania Pruszyńska
Stefania Pruszyńska (Stefania Golenia). Redaktor-dziennikarka, autorka publikacji wielu gatunków. Poetka, autorka utworów wielu gatunków literackich (eseje, poezja, aforyzmy, satyra, opowiadania, reportaż literacki itp.) i sztuki plastycznej. Redaktor naczelna, właścicielka-wydawca Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl
⇒⇒⇒ OD 1989 r. W REDAKCJACH i WYDAWNICTWACH. Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), polsko-amerykańskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej” (1996 – 2000) i tygodniku „Wprost” (1996 – 2000), aktualnie redaguje Gazetę Autorską IMPRESJee.pl (od 2006 r.) ⇒⇒⇒ Także w różnych okresach: redaktor merytoryczna polskich wydawnictw książkowych i redaktor-korektor różnych wydawnictw drukowanych, w tym prasy polskojęzycznej, a także wademeków w kilku językach europejskich, oraz prac naukowych czy w ramach pracy w wydawnictwach równocześnie: przedstawicielka wydawnictwa na stoisku firmowym na Międzynarodowych Targach Poznańskich lub specjalistka-przedstawicielka ds. kontaktów z mediami. ⇒⇒⇒ W latach studenckich i nieco później (do 1989): asystent antykwarski w PP „Desa”, analityk w laboratorium bakteriologii WZSChPiG.
⇒⇒⇒ W RÓŻNYCH OKRESACH WE WSPÓŁPRACY REDAKTORSKIEJ, PUBLICYSTYCZNEJ, AUTORSKIEJ, INFORMACYJNEJ: z prasą polonijną, np. dwutygodnikiem „Kurier”, Hamburg (1993 – 2010) czy np. z „Dziennikiem Polskim” (Londyn) i tytułami wydawanymi w Polsce, m.in. z: „Welcome to Poznań”, „Merkuriuszem Polska”, „Forum Wielkopolski”, „Aspektami Kulturalnymi”, Magazynem Muzycznym „Brzmienia”, „ABC”, „Protokołem Kulturalnym” oraz z redakcjami czasopism i portali środowisk dziennikarskich i literackich, w tym aktualnie: drukowanego i witryny prezentacyjnej „Protokołu Kulturalnego” i Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich ⇒⇒⇒Także redaktor merytoryczna rzadkich tematycznie publikacji książkowych, np. „Księga romska” Władysława Iszkiewicza. Również redaktor-korektor: prasy drukowanej (miesięczniki), publikacji książkowych, monografii (artyści), m.in. Rafała Boettnera-Łubowskiego, „W kręgu światła i koloru. O twórczości Edmunda Łubowskiego”, książek Lednickiej Wiosny Poetyckiej, w tym oprac. Jana Grada „W gaju poezji”, albumów artyst., np. „Orły polskie. Rzeźby w drewnie” Henryka Zięby, biuletynów szkół wyższych (np. „Studenckie Graffiti”) czy prac naukowych i innych, w tym we współpracy z uczelniami wyższymi: Wyższą Szkołą Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa, WSB, ze Związkiem Literatów Polskich czy fundacjami. *** Ponadto: animatorka kulturalna, realizatorka publikacji patronackich i akcji własnych oraz w ramach redagowanej Gazety Autorskiej „IMPRESJee”, aktualnie: Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl
⇒⇒⇒ Od 2006 r. – redaktor naczelna, wydawca i realizatorka eksperymentalnie założonej na platformie Blox.pl Gazety Autorskiej „IMPRESJee”www.impresjeee.blox.pl, nr 2190 w Rejestrze Prasy Regionalnej w SO w Poznaniu, obecnie mającej nowy adres i nazwę: Gazeta Autorska IMPRESJee.pl www.impresjee.pl * (scala zasoby Portalu Autorskiego IMPRESJee.pl z zasobami Gazety Autorskiej „IMPRESJee”). ******* Scalanie zasobów 2 mediów jest rezultatem zamknięcia przez Agorę SA w dniu 29 kwietnia 2019 r. platformy Blox.pl, na której redagowała: Gazetę Autorską „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl (ok. 7,7 mln wizyt Czytelników, na TOP 1000 Blox.pl – 1. miejsce w kategorii: Prasa i Media i 1. miejsce w kategorii: Media); własne witryny artystyczne: poetycką: Poezja, Stefania Pruszyńska (ok. 570 tys. wizyt) i ArtGrafPoeFoto oraz podstrony, witryny specjalne tematyczne.
⇒⇒⇒ II. TWÓRCZOŚĆ LITERACKA-POETYCKA i PLASTYCZNA: POEZJA, ESEJE, AFORYZMY, UTWORY SATYRYCZNE, SATYROPODOBNE I INNE. *** PUBLIKACJE. Wcześniejsze: rozproszone od lat 80 i z 90. Najnowsze: w książce „Kalisz stolicą aforyzmu” (2020), „Protokole Kulturalnym” (nr 69); w Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl www.impresjee.pl; w polsko-niemieckiej antologii polskiej poezji IV – Anthologie der polnischen Lyrik IV „Jak podanie ręki” – „Wie ein Haendedruck” (wyd.: Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018); w polsko-francuskiej Antologii poezji współczesnej X „Jak podanie ręki” – „Comme serrer la main” (wyd.: Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018), antologii „Po-tyczki aforystów”, III, wyd. Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich 2018; w polsko-angielskiej Antologii poezji „Jak podanie ręki” − Anhology of contemporatory poetry „Like The Hand of Friendship”; we własnych autorskich portalach artystycznych: Poezja, Stefania Pruszyńska oraz: ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska; własnym autorskim zbiorze poetyckim „Szepty dalekobieżne” (San Francisco 2009); w czasopismach, m.in.: „Welcome to Poznań”, „Merkuriusz Polska”, „Protokół Kulturalny”; prasie internetowej: Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl; w wydawnictwach książkowych innych autorów (np. książce autobiograficznej Miklosza Deki Czurei, Króla Czardasza, wirtuoza skrzypiec).
***PREZENTACJE LITERACKIE. Od 2007 r. na wielu spotkaniach literackich czy festiwalach, w wielu miejscach na wydarzeniach w Poznaniu (m.in. w Domu Bretanii, Domu Romskim, klubie ZAK) i w regionie Wielkopolski (w Muzeum Arkadego Fiedlera w Puszczykówku, na plenerowych imprezach kulturalnych np. w parku przypałacowym w Nieszawie czy w Ludwikowie); za granicą, m.in. na Krecie (2010 r.); w Radiu Emaus (2012); na spotkaniach literackich w Klubie Literackim „Dąbrówka” (2011, 2013 i 2017); w Auli UAM w Poznaniu (20 sierpnia 2017); w Muzeum Etnograficznym w Poznaniu (listopad 2018); podczas II Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej Wielkopolskiego Oddziału Związku Literatów Polskich: (Piła, październik 2018 r.) i na „Aforystykonie”, organizowanych przez Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich (Kalisz, 30 listopada 2018), na festynie w Dwujęzycznym LO im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Poznaniu (październik 2019); podczas III Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej (październik 2019). ***WYSTAWY I PREZENTACJE PRAC PLASTYCZNYCH: VIII MASTRiN pn. Harmonia w Pałacu Działyńskich w Poznaniu (2011); w Bibliotece Publicznej w Buku (2012), w Auli UAM 20 sierpnia 2017 r., w Wielkopolskim Urz. Woj. (grudzień 2017); w Klubie Literackim „Dąbrówka” (2013, 2017), wcześniej podczas spotkań autorskich m.in. na Krecie – w Rethymno i Adelianos Kampos (2010); ***PUBLIKACJE GRAFIK, RYSUNKÓW. Najnowsze: „Kalisz stolicą aforyzmu” (2020). Najstarsze: Rysunki satyryczne w Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1990 - 1991); grafiki w autorskim zbiorze swoich wierszy „Szepty dalekobieżne”; na okładkach książek (Lednickiej Wiosny Poetyckiej: „Żeby marzyć”, „W Gaju Poezji. Lednicka Wiosna Poetycka 1997 – 2015” w oprac. prof. Jana Grada – w ramach współpracy ze Związkiem Literatów Polskich; w prasie drukowanej (np. „Welcome to Poznań”) i Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl oraz we własnych artystycznych witrynach autorskich: ArtGrafPoeFoto i Poezja, Stefania Pruszyńska. ⇒⇒⇒NAGRODY, CERTYFIKATY. Nagroda w konkursie na felieton „Arkusza” – miesięcznika kulturalnego, wyd. przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996 r.); Dziennikarskie Koziołki 2017 w kategorii: Redakcja, przyznane przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej (wręczone 9 maja 2017 r. na gali w Wydziale NP i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza).
Certyfikaty: US WEST Polska – specjalistka ds. konsultacji * Z ekonomii społecznej – BO Doradztwa i Edukacji pod egidą Europejskiego Funduszu Społecznego *** NAUKA. Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie Adama Mickiewicza i Akademii Ekonomicznej ***POGLĄDY. Jest zwolenniczką rozwoju dialogu kultur.
