Dla Arkadego Fiedlera marzeniem było zbudowanie żaglowca Kolumba jak najwierniej odtworzonego w skali 1:1. I rzeczywiście 12 maja 2008 roku w Puszczykówku „Santa Maria” z Palos została „zwodowana” w Ogrodzie Kultur i Tolerancji Muzeum Arkadego Fiedlera.
W uroczystości wzięli udział: gość honorowy Cristobal Colon książę de Veragua, potomek Krzysztofa Kolumba w linii prostej, wojewoda wielkopolski Piotr Florek, starosta poznański Jan Grabkowski, pani burmistrz Puszczykowa Małgorzata Ornoch Tabędzka, Stanisław Szwarc-Bronikowski, ks. proboszcz Bogdan Swoiński, który poświęcił „Santa Marię”, liczni zaproszeni goście, mieszkańcy Puszczykówka i Puszczykowa. Byli pośród gości: Jan Bromski, Kazimierz Jagiełło − były marynarz, modelarz oraz Rajmund Korcz − projektodawcy, wykonawcy i budowniczowie „Santa Marii”.
Dzisiejszy wygląd „Santa Marii” jest w dużej mierze dziełem wyobraźni, jako że nie ma takiej dokumentacji technicznej z tamtych czasów, która umożliwiałaby odtworzenie wszystkich najdrobniejszych detali tego żaglowca. Wówczas takiej nie sporządzano.
Spełniony Marzyciel − Arkady Fiedler junior przystąpił do budowy kopii żaglowca słynnego żeglarza 4 lata temu. Oczywiście, nie sam, bowiem poszukiwał i znalazł wielu ludzi dobrej woli. A nawet − podobnego marzyciela, byłego marynarza, modelarza Rajmunda Korcza.
Spodziewa się teraz, że ta „Santa Maria”, która nie odpłynie z ziemi puszczykowskiej inaczej niż wyłącznie jako inspiracja do marzeń, będzie wyzwalać wiarę w możliwy sukces i pchnie wielu, w tym młodych ludzi, na drogi pełne duchowych sił do osiągania celów niezwykłych.
Powiew historii żeglugi śmiałka Krzysztofa Kolumba. Żeglarz wyprowadził swoją flotyllę: „Santa Marię”− okręt flagowy, „Ninę” i „Pintę” − karawele z hiszpańskiego portu Palos 3 sierpnia 1492 roku.
„Santa Maria”, zwana „La Gallega”, a przez niego samego „Nao”, nigdy nie powróciła do macierzystego portu − błąd sternika spowodował jej unieruchomienie na mieliźnie w grudniu 1492 roku.
Odkrycie Ameryki 12 października 1492 roku przez Krzysztofa Kolumba dotąd spędza sen z powiek wielu marzycielom i konstruktorom modeli żaglowców jego flotylli. To uwieńczone niespodziewanym sukcesem przedsięwzięcie − z założenia wyprawa do Azji − jest dla nas dowodem na to, że idee najbardziej zdawałoby się określone rozpoznaniem czy też udziałem wiedzy naukowej mogą przynieść nieoczekiwany skutek. W owo novum − osiągnięcie celu większego, niż się zakłada, trudno niekiedy uwierzyć. To determinacja w konsekwentnym dążeniu, pójściu za ideą czy marzeniem, otwiera przed śmiałkami, marzycielami niesamowite, niewyobrażalne na początku drogi realizacje, olśnienia i zdobycze.
Stefania Golenia Pruszyńska
Na fotografii: Cristobal Colon książę de Veragua, potomek Krzysztofa Kolumba, na uroczystości wodowania „Santa Marii” w Puszczykówku. Fot.: Dominik Górny
PS Nieoczekiwanie 14 maja w nocy z „Santa Marii” ukradziono dzwon. W rozmowie z Marzeną Fiedler (28 maja br.) uzyskałam informację, iż do tej pory nie został on zwrócony i nie znaleziono sprawcy. Sprawa ma być wyjaśniona na drodze śledztwa.
Publikacja arch. z Gazety Autorskiej „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl, 21 maja 2008 r.
— Stefania Pruszyńska
Stefania Golenia (Stefania Pruszyńska)
Redaktor, dziennikarka. Autorka: esejów, recenzji, felietonów, wywiadów i rozmów, reportaży, fotoreportaży, fotografii reportażowych. Poetka i autorka utworów artystycznych: różnych gatunków literackich i rysunków, grafik, obrazów.
*MOJA PRACA W REDAKCJACH I WYDAWNICTWACH: niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), polsko-amerykańskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000). Współpraca z prasą polonijną: dwutygodnikiem „Kurier” – Hamburg (od 1993 r. do 2010 r.), wydawanymi w Londynie tytułami: „Tydzień Polski”, „Dziennik Polski” i z czasopismami w Polsce – o profilu kulturalnym, społeczno-kulturalnym czy literackim, w tym z ukazującymi się w Poznaniu: miesięcznikiem kulturalnym „Arkusz”, kwartalnikiem: „Protokół Kulturalny” (aktualnie). W poprzednich latach również – z miesięcznikami: „Welcome to Poznań”, „Merkuriusz Polska”, kwartalnikiem – Magazyn Muzyczny „Brzmienia” oraz m.in.: „Aspektami Kulturalnymi”. TAKŻE JAKO REDAKTOR-KOREKTOR: mediów drukowanych, publikacji książkowych, monografii, albumów, biuletynów szkół wyższych, prac naukowych czy redaktor prowadząca rzadkich tematycznie publikacji książkowych, np.: „Księga romska. Autobiografia. Prawo. Słownik” Władysława Iszkiewicza (2013 r., wyd. Fundacja „Bahtałe Roma”), we współpracy ze Związkiem Literatów Polskich, poznańską Wyższą Szkołą Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa (WSNHiD), Domem Wydawniczym „Netter” – wydawcą „Merkuriusza Polska”, Wyższą Szkołą Bankową w Poznaniu (WSB), redakcjami oraz fundatorami wydawnictw na rzecz popularyzacji dorobku kultury, zwłaszcza w Poznaniu i Wielkopolsce.
Od 2007 roku jestem redaktor naczelną, wydawcą i realizatorką mediów autorskich: Gazety Autorskiej „IMPRESJee” (nr 2190 w rejestrze prasy i czasopism SO w Poznaniu, maj 2007). Redaguję także własny Portal Autorski IMPRESJee.pl. Ponadto prowadzę własne witryny artystyczne: Poezja, Stefania Pruszyńska oraz ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska.
**MOJA TWÓRCZOŚĆ ARTYSTYCZNA: literacka i plastyczna. Utwory literackie różnych gatunków, rysunki, grafiki, obrazy. PUBLIKACJE UTWORÓW POETYCKICH W WYDAWNICTWACH KSIĄŻKOWYCH: w zbiorze wierszy „Szepty dalekobieżne” (San Francisco, 2009), w polsko-niemieckiej antologii polskiej poezji IV– Anthologie der polnischen Lyrik IV „Jak podanie ręki” – „Wie ein Haendedruck” (wyd.: Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018), w Antologii poezji współczesnej X, tłumaczenie polsko-francuskie – „Jak podanie ręki” – „Comme serrer la main” (wyd.: Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018) i in. PUBLIKACJE W CZASOPISMACH: „Protokół Kulturalny”, „Welcome to Poznań”, „Merkuriusz Polska” oraz MEDIACH INTERNETOWYCH: Gazeta Autorska „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl i Portalu Autorskim IMPRESJee.pl www.impresjee.pl i innych. W WITRYNACH AUTORSKICH: Poezja – Stefania Pruszyńska oraz ArtGrafPoeFoto – Stefania Pruszyńska. PREZENTACJE, m.in.: w Radiu Emaus (2012 r.) w cyklu audycji „Posłuchaj bicia serca”, na spotkaniach autorskich w poznańskim Klubie Literackim „Dąbrówka” (2013, 2017 r.) i in. np. w ramach festiwali organizowanych przez Fundację „Bahtałe Roma” w Poznaniu i Nieszawie, „Domu Bretanii”, w Auli UAM (20 sierpnia 2017 r.). Natomiast za granicą – na Krecie (Adelianos Kampos i Rethymno, 2010 r.). EKSPOZYCJE PRAC PRAC PLASTYCZNYCH NA WYSTAWACH: VIII MASTRiN pn. Harmonia – w Pałacu Działyńskich w Poznaniu (w Roku Czesława Miłosza – 2011), w Bibliotece Publicznej w Buku, w Auli UAM 20 sierpnia 2017 r., w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim (okołokonferencyjna, związana z wprowadzaniem do szkół zajęć o kulturach – 14 grudnia 2017 r.). Pokazy: w Klubie Literackim „Dąbrówka” (2013 i 2017 r.), a wcześniej – podczas spotkań autorskich: na Krecie (Adelianos Kampos i Rethymno 2010 r.). PUBLIKACJE GRAFIK JAKO ILUSTRACJE, m.in.: w zbiorze moich wierszy „Szepty dalekobieżne” (San Francisco 2009), w prasie drukowanej (np. „Welcome to Poznań”), na okładkach wydawnictw książkowych związanych z Lednicką Wiosną Poetycką wyd. przez Związek Literatów Polskich: „Żeby marzyć” – wiersze dzieci, „W Gaju Poezji. Lednicka Wiosna Poetycka 1997 – 2015”, oprac. Jana Grada, w Gazecie Autorskiej „IMPRESJee” i Portalu Autorskim IMPRESJee.pl oraz we własnych artystycznych witrynach autorskich: ArtGrafPoeFoto i Poezja, Stefania Pruszyńska.
***NAGRODY: w 1996 r. – miesięcznika kulturalnego „Arkusz”, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” – za felieton, a „Dziennikarskie Koziołki 2017” w kategorii: Redakcja, przyznane przez Wielkopolski Oddział Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, wręczono mi podczas gali laureatów 9 maja 2017 r. na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
NAUKA. Wiedzę akademicką zdobywałam w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza i poznańskiej Akademii Ekonomicznej. POGLĄDY. Jestem zwolenniczką rozwoju dialogu kultur różnych narodów za pośrednictwem indywidualnych twórców i przedstawicieli organizacji środowisk artystycznych, kulturalnych i naukowych.
