Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE, który orzekł, że zwiększona wycinka w Puszczy Białowieskiej naruszyła prawo UE, były minister środowiska Jan Szyszko (PiS) uważa za „wyśmienite wsparcie do dyskusji” nt. Natury 2000. Dodał, że wyrok skomentuje po szczegółowym zapoznaniu się z nim.
Trybunał Sprawiedliwości UE w Luksemburgu orzekł 17 kwietnia br., że decyzje polskich władz w sprawie zwiększonej wycinki w Puszczy Białowieskiej naruszają prawo Unii Europejskiej. Dodał, że wycinka nie mogła być uzasadniona bezprecedensową gradacją kornika drukarza.
Wyrok nie wiąże się z żadnymi karami finansowymi, bo Polska wycofała ciężki sprzęt z Puszczy. Gdyby jednak doszło do wznowienia wycinki, wówczas Komisja mogłaby wnioskować o sankcje finansowe.
Były minister środowiska Jan Szyszko powiedział PAP, że obecnie przebywa w podróży, odwiedzając różne miejsca w kraju, i nie miał okazji szczegółowo zapoznać się z wyrokiem Trybunału. Oznajmił, że wkrótce przeczyta obszerną dokumentację i odniesie się do sprawy. Szyszko uznał jednak decyzję Trybunału za „wyśmienite wsparcie do dyskusji”.
„To jest fakt, tak się stało, ja się z tym faktem zgadzam, natomiast uważam, że jest to wielkie forum do dyskusji. (…) to jest dobry moment, bo zaczniemy naprawdę dobrą, merytoryczną dyskusję na temat Natury 2000 i jej funkcjonowania”− powiedział Jan Szyszko.
„Ja bardzo się cieszę, że ukazało się to postanowienie, dlatego, że możemy już rzeczywiście rozpocząć dyskusję merytoryczną na temat przyszłości ochrony i istnienia zasobów przyrodniczych w jednoczącej się Europie” − mówił Szyszko.
Były minister środowiska powiedział, że w niektórych państwach Europy Zachodniej jest już jedynie 40 proc. rodzimych gatunków roślin, zwierząt i grzybów, a „Polska jest krajem, który wszystko posiada, trzeba się raczej od Polski uczyć, a nie Polskę pouczać (…) z tego powodu Puszcza objęta jest inwentaryzacją”− powiedział Szyszko.
Jak mówił, na terenie Puszczy Białowieskiej jest 1400 powierzchni badawczych, na których pracuje 200 pracowników naukowych zbierających materiały do analiz statystycznych, z których część była prezentowana w Luksemburgu.
„Gdyby nie moja również działalność, to Natura 2000 byłaby w Unii zlikwidowana. Jestem ogromnym fanem Natury 2000 (…), która dotyczy konkretnych gatunków i liczebności, w związku z tym nie wszystkim to się podoba” − ocenił Szyszko.
Obecny minister środowiska Henryk Kowalczyk oświadczył po wtorkowym wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE, że Polska uszanuje ogłoszony wyrok ws. Puszczy Białowieskiej oraz dodał, że wkrótce resort przekaże Komisji Europejskiej propozycje kompromisowych rozwiązań dot. ochrony puszczy.
Wyrok, kończy spór ciągnący się od 2016 r., został wydany przez Wielką Izbę Trybunału składającą się z 15 sędziów. Od orzeczenia nie ma odwołania.
Spór o sposób ochrony puszczy rozgorzał, kiedy pod koniec 2015 roku leśnicy zaproponowali zmianę dotychczasowego planu urządzenia lasu (PUL) dla Nadleśnictwa Białowieża. Ówczesny minister środowiska Jan Szyszko pod koniec marca 2016 roku zaakceptował większy limit cięć dla Nadleśnictwa Białowieża. Aneks zakładał zwiększenie pozyskania drewna do 188 tys. metrów sześciennych w ciągu 10 lat − lata 2012-2021. Stary plan zakładał pozyskanie ponad 63,4 tys. m sześc. drewna w ciągu 10 lat.
Leśnicy, jak i ministerstwo tłumaczyli zwiększenie limitu gradacją kornika drukarza, który zaatakował setki tysięcy świerków, co z kolei spowodowało zamieranie cennych dla UE siedlisk przyrodniczych.
Trybunał uznał, że Polska nie wypełniła zobowiązań wynikających z dyrektyw siedliskowej i ptasiej. To właśnie zgodnie z dyrektywą siedliskową w 2007 roku Komisja Europejska zatwierdziła wyznaczenie obszaru Natura 2000 Puszcza Białowieska. Stanowi on również „obszar specjalnej ochrony” ptaków wyznaczony zgodnie z dyrektywą ptasią. (PAP)
autor: Małgorzata Półtorak
mpt/ son/
Źródło: Serwis Nauka w Polsce – www.naukawpolsce.pap.pl PAP – Nauka w Polsce
Fot.: Stefania Pruszyńska, redakcja Portalu Autorskiego IMPRESJee.pl
Na fot. Pień starego drzewa
— Stefania Pruszyńska
Stefania Golenia - Stefania Pruszyńska
Redaktor, dziennikarka. Poetka i autorka utworów różnych gatunków literackich. Twórczyni artystycznych utworów sztuki plastycznej: obrazów, grafik, rysunków. Eseistka, recenzentka, felietonistka. Autorka wywiadów, rozmów, reportaży, fotoreportaży, fotografii reportażowych i artystycznych.
PRACA W REDAKCJACH I WYDAWNICTWACH: niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), polsko-amerykańskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej” (1996-2000), tygodniku „Wprost” (1996 – 2000). We współpracy inf. czy publicystyczna m.in. z prasą polonijną: dwutygodnikiem „Kurier” – Hamburg (od 1993 do 2010), wydawanymi w Londynie tytułami: „Tydzień Polski”, „Dziennik Polski” i z czasopismami w Polsce o profilu kulturalnym, społeczno-kulturalnym czy literackim. W poprzednich latach również we współpracy z miesięcznikami: „Welcome to Poznań”, „Merkuriusz Polska”, kwartalnikiem – Magazyn Muzyczny „Brzmienia” oraz m.in.: „Aspektami Kulturalnymi”, „ABC” i in. Aktualnie współpracuje z redakcją ukazującego się w Poznaniu: „Protokołu Kulturalnego” – czasopisma wydawanego przez Klub Literacki „Dąbrówka”.
REDAKTOR-KOREKTOR: wielu mediów drukowanych (przeważnie miesięczników), publikacji książkowych, np. „Orły polskie” Henryka Zięby, monografii, np. Rafała Boettnera-Łubowskiego, „W kręgu światła i koloru. O twórczości Edmunda Łubowskiego”, albumów, biuletynów szkół wyższych, prac naukowych czy redaktor prowadząca rzadkich tematycznie publikacji książkowych, np. „Księga romska. Autobiografia. Prawo. Słownik” Władysława Iszkiewicza (wyd. Fundacja „Bahtałe Roma” 2013). W ramach współpracy ze Związkiem Literatów Polskich, z uczelniami wyższymi, m.in.: Wyższą Szkołą Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa (WSNHiD) – wydawcą „Studenckiego Graffiti”, Wyższą Szkołą Bankową w Poznaniu (WSB), Domem Wydawniczym „Netter” – wydawcą miesięcznika „Merkuriusz Polska”, redakcjami oraz fundatorami wydawnictw na rzecz popularyzacji dorobku kultury w Poznaniu i Wielkopolsce.
Redaktor naczelna, realizatorka i wydawca mediów autorskich: Gazety Autorskiej „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl (nr 2190 w rejestrze prasy i czasopism SO w Poznaniu, maj 2007) i Portalu Autorskiego IMPRESJee.pl www.impresjee.pl. Także autorka-realizatorka własnych witryn artystycznych: Poezja, Stefania Pruszyńska oraz ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska. Zamieszcza w nich tylko niektóre swoje utwory literackie czy plastyczne.
TWÓRCZOŚĆ ARTYSTYCZNA: LITERACKA I PLASTYCZNA * PUBLIKACJE UTWORÓW POETYCKICH: W WYDAWNICTWACH KSIĄŻKOWYCH – we własnym zbiorze „Szepty dalekobieżne” – Stefania Golenia Pruszyńska (San Francisco, 2009), książkach innych autorów, np. w książce biograficznej wirtuoza skrzypiec Miklosza Deki Czurei, zw. Królem Czardasza. Najnowsze – w polsko-niemieckiej antologii polskiej poezji IV – Anthologie der polnischen Lyrik IV „Jak podanie ręki” – „Wie ein Haendedruck” (wyd.: Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018), w Antologii poezji współczesnej X, tłumaczenie polsko-francuskie – „Jak podanie ręki” – „Comme serrer la main” (wyd.: Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, 2018), „Po-tyczki aforystów” III, wyd. Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich 2018 i in. * W CZASOPISMACH: „Protokół Kulturalny”, „Welcome to Poznań”, „Merkuriusz Polska” * W MEDIACH INTERNETOWYCH: Gazecie Autorskiej „IMPRESJee” www.impresjeee.blox.pl i Portalu Autorskim IMPRESJee.pl www.impresjee.pl i innych. *W WITRYNACH AUTORSKICH: Poezja – Stefania Pruszyńska oraz ArtGrafPoeFoto – Stefania Pruszyńska. *PREZENTACJE LITERACKIE: na biesiadach literackich w ramach programu festiwali kulturalnych w „Domu Bretanii”, Nieszawie w woj. wielkopolskim, w poznańskim Domu Romskim (organizowanych przez Fundację „Bahtałe Roma”), na Krecie (w Adelianos Kampos i Rethymno, 2010 r.), w Radiu Emaus w cyklicznej audycji „Posłuchaj bicia serca” (2012 ), na spotkaniach literackich, autorskich w poznańskim Klubie Literackim „Dąbrówka” (2013, 2017), w Auli UAM w ramach programu koncertu Międzynarodowej Orkiestry Cygańskiej (Poznań, 20 sierpnia 2017), w Muzeum Etnograficznym w Poznaniu (17 listopada 2018), podczas organizowanych przez Wielkopolski Oddział Związku Literatów Polskich: II Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej (Piła, październik 2018) i „Aforystykonu” (Kalisz, 30 listopada 2018);
TWÓRCZOŚĆ PLASTYCZNA *EKSPOZYCJE PRAC PLASTYCZNYCH NA WYSTAWACH: VIII MASTRiN pn. Harmonia – w Pałacu Działyńskich w Poznaniu (w Roku Czesława Miłosza – 2011), w Bibliotece Publicznej w Buku, w Auli UAM – na wystawie okołokoncertowej (20 sierpnia 2017), w Wielkopolskim Urzędzie Wojewódzkim na wystawie okołokonferencyjnej, związanej z wprowadzaniem do szkół zajęć o kulturach (14 grudnia 2017). Pokazy: w Klubie Literackim „Dąbrówka (2013 i 2017), a wcześniej – na Krecie (w Adelianos Kampos i Rethymno, 2010). *PUBLIKACJE GRAFIK I RYSUNKÓW. Rysunki: satyryczne w Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1990-1991). Grafiki: w miesięczniku „Welcome to Poznań”, we własnym zbiorze poetyckim „Szepty dalekobieżne” (San Francisco 2009), na okładkach wydawnictw książkowych związanych z Lednicką Wiosną Poetycką wyd. przez Poznański Oddział Związku Literatów Polskich: „Żeby marzyć” – wiersze dzieci, „W Gaju Poezji. Lednicka Wiosna Poetycka 1997 – 2015” w oprac. Jana Grada, w Gazecie Autorskiej „IMPRESJee” i Portalu Autorskim IMPRESJee.pl oraz w artystycznych witrynach autorskich: ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska i Poezja, Stefania Pruszyńska.
NAGRODY: miesięcznika kulturalnego „Arkusz”, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” – w konkursie na felieton (1996), a „Dziennikarskie Koziołki 2017” w kategorii: Redakcja, przyznane przez Wielkopolski Oddział Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej otrzymała podczas gali laureatów. na Wydziale Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (9 maja 2017). NAUKA. Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza i poznańskiej Akademii Ekonomicznej.
POGLĄDY. Jest zwolenniczką rozwoju dialogu kultur różnych narodów za pośrednictwem indywidualnych twórców i przedstawicieli organizacji środowisk artystycznych, kulturalnych i naukowych.
(Zaktualizowano: 17 lutego 2019 r.)
