Dramat na poły w szatach ironii i komizmu, zrealizowany jako synteza pierwszych spektakli Teatru Ósmego Dnia z fragmentami raportów służb bezpieczeństwa z czasów PRL. To swoisty wykład historii, w której na ludzi niekonwencjonalnego, zbuntowanego, a właściwie alternatywnego aktorstwa narzucano pajęczą sieć donosicieli, agentów, a oddawano w końcu widzimisię nader skrupulatnych w służbistości i dociekaniach oficerów śledczych, budzących dziś śmiech przez łzy.
Ze współczesnej perspektywy rezultat szperania w teczkach i wybierania co smakowitszych kąsków nonsensownej gry psychologicznej aparatu przymusu widzowie smakują jako obraz ze zwierciadła krzywych umysłów władzy lat 70. A że jest to też obraz twarzy prześladowców, z których spadają maski.
O tych czasach i wyborze formuły zbuntowanego teatru Ewa Wójciak w udzielonym mi wywiadzie mówi: „Nie kalkulowaliśmy swojego życia. Wtedy nam się zdawało, że dryfujemy w jakimś kierunku… Nie myśleliśmy o małym fiacie, rodzinie… Zaś o samym scenariuszu spektaklu zdecydowałam po tym, jak otrzymaliśmy około tysiąca stron kopii esbeckich materiałów o Studenckim Komitecie »Solidarności« w tym naszej roli jako bohaterów. O nich teraz się mówi, że stanowili opozycję, ale temu zaprzeczają fakty, gdyż wtedy działały małe grupy, które były związane przeważnie ze scenami studenckimi, jak np. Teatr Ósmego Dnia. W materiałach zaskoczył mnie tekst krytyczny o naszej »Przecenie dla wszystkich« a wszyscy do jednego” – brzmią jak deklaracja totalitaryzmu… i wiele mówią o stosowanych aluzjach i metaforach w tym teatrze, który z popiołów wyjął papierową kukłę socjalizmu.
W latach 70. aż 46 TW dwoiło się i troiło wraz z armią innych funkcjonariuszy, by przejąć nad 10-osobowym zespołem teatru pełną kontrolę. Jednak społeczeństwo i społeczność, zarówno zbliżona do „Ósemek”, jak i mało znająca ten teatr, była tak silnie nastawiona na opór, że działalność agentów okazała się za mało skuteczna. Pazerność na władzę nad duszami kreatorów buntu wyrażanego przez artyzm musiała ponieść klęskę. Nie było to jednak łatwe zwycięstwo prześladowanych aktorów…
W „Teczkach” aktorzy: Ewa Wójciak – kryptonim operacyjny „Nana”, Adam Borowski – „Adam”, Tadeusz Janiszewski – „Judasz”, Marcin Kęszycki –„Herkules”, siedząc na wysokich stołkach, czytają z akt leżących na pulpitach treści zapisane przez służby operacyjne PRL 30 lat temu. „Poetyka” raportów to zaiste schizofreniczna dramaturgia, mająca wspólne korzenie z fabułami np. powieści Franza Kafki czy Fiodora Dostojewskiego… Socrealizm z patetycznym wielbieniem socjalistycznej idei i państwa przeplata się z opisami inwigilacji, kontroli, szantażu, rewizji, śledztwa, prowokacji, użycia przemocy, pobić, lecz i nieuprawnionego wnioskowania o winie – nieraz tak tragikomicznego i absurdalnego, że nie dziwi salwa śmiechu nie do powstrzymania, często z nagła rozpalająca się na widowni, po której atmosfera znów opada w minory za sprawą ponurej męki ducha dręczonych podczas np. przesłuchań inteligentniejszych i silniejszych poczuciem własnych racji bohaterów – aktorów.
Stefania Golenia Pruszyńska
Spektakl Teatru Ósmego Dnia: Teczki”. Wybór tekstów: Ewa Wójciak i Katarzyna Mitzner; realizacja zespołowa, aranżacja: Jacek Chmaj. Premiera: 10 stycznia 2007 r., Poznań.
— Stefania Pruszyńska
(Stefania Pruszyńska oficjalnie: Stefania Golenia) – eseistka, poetka, redaktor-dziennikarka. Redaktor naczelna, wydawca, autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee.pl (od 2006 r.)
Autorka publikacji różnych gatunków (eseje, recenzje, felietony, reportaże, wywiady, fotoreportaże), utworów literackich (poetyckich i prozy poetyckiej, opowiadań, utworów satyrycznych, grotesek, aforyzmów) oraz artystycznych sztuki plastycznej.
Zazwyczaj wykracza poza gatunkowe schematy. Krytycznoliterackie żywioły z upodobaniem uprawia w eseistycznej narracji. Wypowiada się hojnie w swojej twórczości artystycznej literackiej, a w plastycznej mowę swojej wyobraźni, intuicji, myśli i emocji uwalnia w obrazach o indywidualnym, rozpoznawalnym stylu, z autonomiczną, lecz zarazem wieloznaczną symboliką i metaforą.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PUBLIKACJE RÓŻNOGATUNKOWE (co najmniej 2 tys.): publicystyka, eseje, felietony, wywiady, recenzje, reportaże, fotoreportaże, utwory artystyczne: literackie i sztuki plastycznej – zarówno w Gazecie IMPRESJee.pl (od 2006 r.), własnych autorskich witrynach artystycznych (Poezja, Stefania Pruszyńska, ArtGrafPoeFoto, Stefania Pruszyńska w latach: 2007-2019), własnym zbiorze poezji „Szepty dalekobieżne” (San Francisco ), jak i w wielu czasopismach ogólnopolskich i regionalnych (również w cyklicznych wydawnictwach: rocznikach) – kulturalnych, literackich, muzycznych, książkach innych autorów, antologiach poetyckich (np. Lednickiej Wiosny Poetyckiej), antologiach poezji współczesnej i antologiach poetyckich dwujęzycznych (np. w latach 2017-2023: Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej, wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”), charytatywnych i tematycznych. NAJNOWSZE PUBLIKACJE (oprócz zamieszczanych na bieżąco w Gazecie Autorskiej IMPRESJee.pl) w: kwartalniku literackim „Protokół Kulturalny” (nr 84/2023), antologii poświęconej pamięci Poznańskiego Czerwca 1956 (wyd. Posnania, Poznań, czerwiec 2023) oraz antologii VII Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej „Jesienny dotyk poezji” (wyd. WO ZLP i Fundacja Literacka „Jak podanie ręki”, Poznań, październik 2023). Także publikowała i publikuje w witrynach macierzystych środowisk dziennikarskich i literackich.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒PREZENTACJE UTWORÓW ARTYSTYCZNYCH. ⇒⇒⇒⇒Poetyckie na: spotkaniach autorskich, festiwalach kulturalnych, jako gość poetycki koncertów, specjalnych spotkań okolicznościowych i różnych społeczności, zaprzyjaźnionych twórców, wieczorach Klubu Literackiego, w kolejnych edycjach Międzynarodowej Konferencji Poetyckiej WO ZLP oraz kaliskich „Aforystykonów” WO ZLP (w Poznaniu m.in.: w klubie ZAK, PoemaCafe, Pałacu Działyńskich, Domu Romskim, Domu Bretanii, siedzibie PO ZLP na os. Powstańców Warszawy w 2015 r., na Wydziale Dziennikarstwa UAM w kampusie na Morasku, Auli UAM w 2017 r., Collegium Minus UAM, siedzibie KL „Dabrówka” na Piątkowie, w Dwujęzycznym Liceum im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego; poza Poznaniem – w: Kaliszu, Nieszawie, Ludwikowie, Międzyzdrojach, a poza Polską – na greckiej Krecie w Rethymno i Adelianos Kampos w 2010 r).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z 35-letnim doświadczeniem zawodowym z pracy dziennikarskiej i redaktorskiej, a także artystycznej w redakcjach i wydawnictwach (od 1989). Etatowo: w niezależnym Dzienniku Wielkopolan „Dzisiaj” (1989 – 1991), własnej Agencji „Promotion” (1993), amerykańsko-polskim wydawnictwie US West Polska (1993 – 1996), „Gazecie Targowej”, tygodniku „Wprost” (1996 – 2000).
⇒⇒⇒⇒⇒ Od 2006 r. redaktor naczelna, niezależna wydawczyni, redaktor-autorka i wszechstronna realizatorka Gazety Autorskiej IMPRESJee, obecnie pod nazwą IMPRESJee.pl, o profilu kulturalnym.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ Z DOŚWIADCZENIEM WIELOASPEKTOWEJ WSPÓŁPRACY (dziennikarskiej, autorskiej artystycznej, redaktorskiej) z wieloma czasopismami, w tym polonijnymi (w latach 1992-2010: dwutygodnik – „Kurier” Hamburg, „Dziennik Polski”, „Tydzień Polski” – Londyn) oraz licznymi ogólnopolskimi i regionalnymi czasopismami kulturalnymi, literackimi (od wielu lat z „Protokołem Kulturalnym”) oraz wydawnictwami-wydawcami książek literackich i antologii poezji.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ TAKŻE REDAKTOR PROWADZĄCA I REDAKTOR-KOREKTOR (z wieloletnim doświadczeniem): czasopism (miesięczników i tygodników), monografii, albumów artystycznych i historycznych, książek poetyckich i prozy, biograficznych, antologii poetyckich, wademeków w kilku językach europejskich, biuletynów i prac naukowych i in.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAGRODY: w ogólnopolskim konkursie Miesięcznika Kulturalnego „Arkusz” Poznań-Warszawa-Kraków-Wrocław, wydawanego przez Oficynę Wydawniczą „Głos Wielkopolski” (1996), oraz laur „Dziennikarskie Koziołki 2017” w Ogólnopolskim Konkursie Stowarzyszenia Dziennikarzy RP – dla swojej redakcji IMPRESJee.pl za wieloaspektowe realizacje.
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ NAUKA: Wiedzę akademicką zdobywała w Uniwersytecie im. A. Mickiewicza (UAM) oraz Akademii Ekonomicznej w Poznaniu (AE).
⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒⇒ UPODOBANIA, POGLĄDY: Ideowiec - miłośniczka natury, harmonii, sztuk wszelakich, od wczesnej młodości zwolenniczka idei dialogu kultur i jej rozwoju.
